Arabowie

Arabowie wywodzą się od ludów pochodzenia semickiego, które pierwotnie zamieszkiwały Półwysep Arabski. Ludność ta zakładała osady przede wszystkim na terenach nadmorskich na linii tam przebiegających szlaków handlowych. Zresztą wybrzeża półwyspu były, prócz oaz, jedynym obszarem Arabii, na których można było uprawiać ziemie. Pozostałe tereny zajmowała pustynia. Prócz trudniących się rolnictwem, rzemiosłem i handlem mieszkańców oaz i wybrzeży, na Półwyspie Arabskim licznie występowali tzw. Beduini – plemiona Arabskie prowadzące w głębi lądu koczowniczy tryb życia i zajmujących się przede wszystkim hodowlą wielbłądów, kóz oraz koni. Zmuszeni byli do ciągłych migracji w poszukiwaniu pastwisk. Pierwotnie plemiona te czciły wielu bogów, głównie uosabiających siły przyrody. Elementem, który nie jako łączył wierzenia plemion Arabskich był znajdujący się w świątyni Kaaby w Mekce Czarny Kamień. Wierzono, że został on zesłany z nieba, być może jest to jakiś rodzaj meteorytu.

Powstanie islamu - Mahomet

Swoistą rewolucją religijną dla Arabów była działalność urodzonego w 570 r. n.e. Mahometa. Młodość spędził na pustyni, biorąc udział w wielu karawanach kupieckich. Zetknął się dzięki temu ze starosemickimi wierzeniami, judaizmem oraz nade wszystko chrześcijaństwem, co odcisnęło na poglądach Mahometa trwałe piętno. Jedna z legend głosi, iż podczas jednej z takich podróży Mahomet spotkał chrześcijańskiego mnicha. Eremita, gdy tylko go ujrzał, powiedział mu, że jest wysłannikiem Boga, prorokiem zapowiadanym w Biblii.

Odtąd Mahomet sam podjął się życia eremity, spędzając całe dnie na modlitwie i medytacji w grocie, nieopodal Mekki, gdzie miał mu się podobno objawić archanioł Gabriel i przekazać zasady nowej wiary. Mahomet zaczął ją propagować, a nazwana została islamem, co oznacza pełne poddanie się woli Bożej.