Wiosna ludów w Europie - cz. II - Rewolucja lutowa we Francji

Rewolucja lutowa we Francji


Poza ogólnoeuropejskimi czynnikami wpływającymi na wybuch rewolucji lutowej we Francji duże znaczenie miał także wzrost bezrobocia, kompromitacja rządu poprzez liczne procesy i oskarżenia o nadużycia finansowe. Opinia publiczna była niezadowolona również z polityki zagranicznej Francji. Oburzenie budziła sprawa braku pomocy Polakom podczas Powstania Krakowskiego i prowadzenie przez Francję polityki zacieśniania związku z Wiedniem i Petersburgiem.

Pierwszym aktem rewolucji lutowej we Francji był zakaz organizacji tzw. „bankietu” (masowe spotkania antyrządowe organizowane od 1847 roku) zapowiedzianego przez opozycję na 22 II 1948 r. Tego dnia, gdy tłumy robotników, rzemieślników i studentów dowiedziały się o zakazie, rozpoczęto wielkie, nielegalne manifestacje antyrządowe. 23 II 1848 r. demonstracje powtórzyły się, na ulicach wzniesiono barykady. Gwardia narodowa odmówiła udziału w rozpraszaniu manifestantów i nawet próbowała przeciwstawić się wojsku. Pod wieczór w starciach z wojskiem zginęło kilkudziesięciu demonstrantów. 24 II 1848 r. rozpoczęła się walka z wojskiem, którego część przeszła na stronę powstańców. Król Ludwik Filip abdykował na rzecz wnuka hrabiego Paryża i uciekł ze stolicy. W Izbie Deputowanych ukonstytuował się Rząd Tymczasowy, który 25 II 1948 proklamował republikę.

Abdykacja Ludwika Filipa i wybory do parlamentu wygrane zdecydowanie przez burżuazję nie uspokoiły jednak sytuacji i rewolucja lutowa we Francji trwała dalej. Niezadowoleni robotnicy, będący w bardzo złej sytuacji materialnej, 23 VI 1948 r. wywołali w Paryżu powstanie. Robotnicy byli w walce osamotnieni, przeciw sobie mieli nawet drobnomieszczaństwo Paryża. 26 VI 1948 r. opór robotników został złamany. 4 XI 1848 r. uchwalono konstytucję wprowadzającą głosowanie powszechne. W dniu 10 XII 1848 r. odbył się plebiscyt, w którym na prezydenta został wybrany Ludwik Napoleon Bonaparte (potomek siostry Napoleona Bonaparte). Uspokoił on sytuację i w 1852 roku koronował się na cesarza. Wydarzenie to zakończyło rewolucję lutową we Francji.